Technology – Boon or Bane?

Technology is the most amazing and all-encompassing creation of man.  But rather than man, the master, controlling technology, we now see technology controlling the man. Technology has become omnipresent and omnipotent. Life without dependence on technology has become an unimaginable or rather impossible proposition.

Technology has transformed the world into a wonder land. The world has seen a sea change in the last two decades. Technology today is all pervasive - entwined in almost every part of our surrounding. It affects how we live, work, play, and most importantly learn. No need to write letters. No need to remember phone numbers or addresses or birthdays or even spellings. No need to go out for paying bills or taxes or for posting letters or transacting your bank account. No need to stand in the queue to book a rail ticket. Every entertainment, be it music or dance or cinema or cricket match, is at your finger tips. No need to go to shops.  The world has become well connected and well updated. Communication has become as easy as anything else. Distance has become an abstract concept.  Self learning has become an easy task. The world stands squeezed to the size of a mobile phone screen. Internet has become the key to a universal library. Life has become much easier. Conveniences, comforts, luxuries have become routine things. You can see and talk to your dear ones staying abroad at the click of a mouse. Social media have become one’s second family. Mobile apps have taken the role of servants or messenger boys. Sitting at your office, you can do surveillance of your home and vice versa. Technology has ensured a paradigm change in the manner in which education is delivered.  All sectors and fields without exception are seeing a technological revolution.There is absolutely no doubt that technology is a wonderful tool if we use it appropriately. On the other side, over dependence on technology has transformed the man from a social animal to a rather caged animal. Social interactions and even personal interactions within the family have dwindled considerably. Friendship has taken the colour of become ‘e-friendship’. Man has become a slave to his mobile phone or tablet. There is very less time for the family. Family relationships are losing their warmth and sheen. Man is becoming more and more selfish. More importantly, cyber crimes are on the increase. Technology which is a creation of man has gained dominance over him and started controlling him.

The side of pros weighs heavier than that of cons. But, has not technology made humanity a lazier lot and escapers from the real world?

The Inner Voice

India is going to witness another parliamentary election within a few months. The Indian voter has been voting for alliances rather than a single party for the past few decades. In such a scenario, it is felt that at the time of casting the vote if every voter forgets his / her political orientation and asks  himself / herself the following questions and exercises his / her franchise in deference to his / her conscience, the nation will get the best possible government.

1. Whether the alliance I am voting for has a fair chance of running its full term if they form the government?

2. Whether the alliance has any inherent deficiencies which signal a short life for its government?

3. Whether I am voting for a full term government or a short lived government?

4. Whether there will be possibility of the country witnessing ugly scenes of leaders bargaining for key positions in the government after the elections?

5. Whether the alliance is likely to develop conflict of ideas after government formation?

6. Whether the alliance will have a fair degree of consensus in matters of governance?

7. Whether the alliance has the competence to form a government which can uphold and protect the prestige of India among the international community?

8. Whether the alliance has a reasonably matured and proven leadership?

9. Whether the alliance can be expected to form a corruption free government?

The conscience of the voter will guide him / her to make a prudent choice, if he / she listens to that inner voice and obeys it.

Forget all politics. Put the natIon above everything else.

PROSPERITY FOR ALL

The liberalization policies India has been following for the last about two-and-a-half decades have certainly increased the wealth generation in the country. However, as India’s economy grew rapidly, the inequality between the richest and the poorest rose. There is no doubt that lives of people have changed for better because of liberalisation but the promise of poverty eradication still remains to be fulfilled. The gains have thrown new concerns of exclusion which need to be addressed. The rise and rise of a small pool of India’s super rich population has worsened this divide, the ultra-wealthy alone, comprising 1% of the country’s population.

In the last few decades, the rich in India have been getting richer and the poor have been getting poorer. According to the Oxfam survey report released in 2018, the richest 1% cornered 73% of wealth generated in India in 2017 and the rich-poor divide is widening and 67 crore Indians comprising the population’s poorest half saw their wealth rise by just 1%.

A strong need is felt for a greater focus towards more equitable distribution of wealth in the society, paving the way for prosperity for all in place of prosperity for only a fortunate few. For facilitating this, encouragement of labour-intensive sectors that will create more jobs, more social welfare and protection measures, rationalization and streamlining of various of pension schemes, extending pension benefits to the deprived sections, increased investments in agriculture, bringing more discipline in the financial sector, mercilessly dealing with income tax evasion and cornering of wealth through illegal and unlawful means and incentivising honest sections of tax payers etc. are some of the necessities.

നിയമസംഹിത

എല്ലാത്തരം കുറ്റങ്ങൾക്കും ഇന്ത്യയിൽ ശക്തമായ നിയമങ്ങളും കർശനമായ ശിക്ഷാവിധികളുമൊക്കെയുണ്ട്.   അതിനും പുറമെ നിയമസംരക്ഷണത്തിനും  നീതിനിർവഹണത്തിനും ചാലക ശക്തിയായി പ്രവർത്തിയ്ക്കാനുദ്ദേശിച്ച്  ദേശീയതലത്തിലും സംസ്ഥാനതലത്തിലും പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഏറെ അധികാരങ്ങളുള്ള കുറെ കമ്മീഷനുകൾ ഉണ്ട്. ചിലപ്രത്യേക കുറ്റങ്ങൾ നടന്നാൽ സ്വമേധയാ കേസ് എടുക്കുവാൻ ഈ കമ്മീഷനുകൾക്ക് അധികാരമുണ്ട്. പ്രത്യേക ചില ഉദ്ദേശ്ശങ്ങളോടെയാണ് അവയ്ക്ക് ഈ അധികാരം കൊടുത്തിരിയ്ക്കുന്നത്. രാജ്യത്തിനോ ഏതെങ്കിലും സംസ്ഥാനത്തിനോ പ്രദേശത്തിനോ അപകീർത്തിയുണ്ടാക്കുന്ന തരത്തിലോ പ്രതിഛായ നശിപ്പിക്കുന്നതരത്തിലോ പ്രവർത്തിയ്ക്കുന്നവരെ  നിയമത്തിനുമുമ്പിൽ കൊണ്ടുവരാനുള്ള എല്ലാ വ്യവസ്ഥകളും നമുക്കുണ്ട്. പക്ഷേ എത്രമാത്രം ഫലപ്രദമാണ് ഈ സംവിധാനങ്ങൾ? ഇവയൊക്കെ ഫലപ്രദങ്ങളാണെങ്കിൽ ഇന്ന് നടക്കുന്ന പലതും  ഇവിടെ നടക്കുമോ?

നൂറുകണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്കു  മുമ്പ് നിലവിൽ വന്ന ചില നിയമങ്ങളും നമുക്കുണ്ട്. ഇന്നത്തെ സങ്കീർണമായ സാമൂഹ്യസ്ഥിതിയ്ക്കുതകാത്ത പല  നിയമങ്ങളും  കാലഘട്ടത്തിനനുയോജ്യമായ രീതിയിൽ പുനർ നിർമ്മിയ്‌ക്കുക എന്നത് അത്യന്താപേക്ഷിതമായിരിയ്ക്കുന്നു എന്ന് നിരന്തരമായി വിളിച്ചുപറയുന്ന സംഭവങ്ങളിലൂടെയാണ്‌ നാം ഓരോ ദിവസവും കടന്നുപോകുന്നത്.

ജനാധിപത്യസംവിധാനത്തിൽ ഏറ്റവും പ്രാമുഖ്യവും ബഹുമാനവും അർഹിയ്ക്കുന്നതു നിയമസംഹിതയ്ക്കാണ്. അത് എപ്പോഴും എല്ലാം തികഞ്ഞതാവണം. ആ വഴിയ്ക്ക് കൂടുതൽ പ്രവർത്തനങ്ങുളുണ്ടാകുമെന്ന് ആശിയ്ക്കാം.

പരിവർത്തനം

അപൂർവം ചില രംഗങ്ങളിൽ ചില നേട്ടങ്ങളൊക്കെ കേരളം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ധാർമ്മികമായ ഒരു അപചയം ഈ സംസ്ഥാനത്തെ ബാധിച്ചിട്ട് ഏതാണ്ട് പത്തുപന്ത്രണ്ടു് വർഷങ്ങളായി. ഈ അപചയം രാഷ്ട്രീയം, സാമൂഹ്യജീവിതം, കലാസാഹിത്യ രംഗം തുടങ്ങി ഏതാണ്ടെല്ലാ മേഖലകളെയും ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. പ്രകൃതി കനിഞ്ഞുനൽകിയ വിഭവങ്ങളും, ഉയർന്ന മനുഷ്യശേഷിയും നല്ല കാലാവസ്ഥയുമൊക്കെയുള്ള കേരളത്തിൻറെ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ സാമൂഹ്യശാസ്ത്രം, മനഃശാസ്ത്രം, രാഷ്ട്രമീമാംസ തുടങ്ങിയ മേഖലകളിലെ വിദഗ്ധരടങ്ങുന്ന ഒരു സമിതിയുടെ പഠനത്തിനും അപഗ്രഥനത്തിനും വിധേയമാക്കേണ്ടതാണ്. ധാർമികമായും രാഷ്ട്രീയമായും സാംസ്കാരികമായുമൊക്കെ കേരളത്തെ കൈപിടിച്ചു മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകേണ്ടതുണ്ട്. ഇവിടെ കഴിവും വിദ്യാഭ്യാസവും സ്വഭാവമഹിമയും വ്യക്തമായ കാഴ്ചപ്പാടും ഒക്കെയുള്ള ഒരു നേതൃനിര പൊതുരംഗത്ത് ഉണ്ടാകേണ്ടതുണ്ട്.

ഇന്ത്യയിലെ മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളുടെയും ലോകത്തിന്റെ തന്നെയും പരിഹാസത്തിനു പാത്രമാകുന്ന സംഭവങ്ങൾ ഇനി ഇവിടെ ഉണ്ടാകാതിരിയ്ക്കാൻ എല്ലാ ഭാഗത്ത് നിന്നും അതീവ ശ്രദ്ധ ആവശ്യമാണ്, സമൂഹത്തിന്റെ മനോഭാവത്തിൽ സമഗ്രമായ ഒരു മാറ്റം ആവശ്യമാണ്.  അത്തരം ഒരു പരിവർത്തനം ഉണ്ടായില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ കേരളത്തിനെ രക്ഷിയ്ക്കുവാൻ ആർക്കും കഴിയുകയില്ല. ഈ സന്ദേശമാണ്കേരളീയർ ഉൾക്കൊള്ളേണ്ടത്.

സാക്ഷരതയും കുറച്ചു സംശയങ്ങളും

സാക്ഷരത കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് മനുഷ്യർക്ക് വിവേകം കുറയുമോ? മനുഷ്യത്വം മരവിയ്ക്കുമോ? മനഃസാക്ഷി മരിയ്ക്കുമോ? അക്രമവാസന കൂടുമോ? വിദ്ധ്വംസക പ്രവൃത്തികൾ ഏറുമോ? വിവേചനശക്തി കുറയുമോ? ജോലിയെടുക്കാനുള്ള താല്പര്യം കുറയുമോ? തൊഴിൽമുടക്കു സംരംഭങ്ങളോട് ആഭിമുഖ്യം കൂടുമോ? സമൂഹത്തോടുള്ള ഉത്തരവാദിത്വം കുറയുമോ? രാജ്യത്തിന്റെ പൊതു താല്പര്യങ്ങൾ എന്നത് അർത്ഥമില്ലാത്ത കാര്യമാകുമോ? ഒന്നിൽ നിന്നും ഒന്നും പഠിയ്ക്കുകയില്ല എന്ന മനോഭാവം വർദ്ധിയ്ക്കുമോ? ഇവയൊക്കെയാണോ സാക്ഷരതയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ?

സാക്ഷരതയുടെ കുതിപ്പിനോടൊപ്പം അവഗണിയ്ക്കാനാകാത്ത വിധം മറ്റുചിലത് കൂടെ ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ സംഭവിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഉണ്ടായ ചില ന്യായമായ സംശയങ്ങളാണിവ.