A Lofty Principle

One of the most lofty doctrines of the Constitution of India is Article 14 which provides for equality before the law or equal protection of the laws within the territory of India. Equality before the law, also known as equality under the law, equality in the eyes of the law, legal equality, or legal egalitarianism, is the principle that all people must be treated equally or protected equally by the law, without any discrimination. It means that the principles of law should be interpreted equally and applied equally to all the citizens without any sort of favouritism or discrimination.

Equally before law is a constitutional principle which is followed in letter and spirit by many countries. A few recent instances underlined the imperative significance attached by some countries on treating everyone equal or equally under law.

Norwegian Prime Minister Erna Solberg received a hefty fine for breaking the country's Covid-19 curbs by organising a family birthday dinner that had exceeded the number of guests allowed at private functions.

Chilean President Sebastian Pinera was slapped with a heavy penalty after posing for a selfie on the beach with a bystander without wearing a mask as required during the coronavirus pandemic.

Thailand Prime Minister Prayuth Chan-ocha was fined for not wearing a face mask at a meeting under coronavirus restrictions amid a new wave of infections.

These instances convey a lot in an eloquent manner. Also, many countries do not encourage giving special preferences to their citizens irrespective of their position. We have seen many photographs of heads or former heads of government waiting patiently in the queue or pulling trolleys or carrying heavy baskets in super markets like any other ordinary person.

The significance of the doctrine of Equality before Law is that when implemented in letter and spirit, that would tremendously enhance the citizens’ respect towards a country’s legal system and elevate its credibility to the maximum.

Let Both Sides Show Their Sagacity

The massive protest movement by farmers against  the new farm laws of the Central Government is happening at a time when they are supposed to be in the fields for post harvesting works. The Government which initially appeared too adamant had displayed flexibility and agreed to amend the laws to safeguard MSP and APMC and Mandi system. But the farmers apprehend that the new farm laws will weaken the MSP and the APMC structures and throw them at the mercy of private players. The adamant stance of both sides has vitiated the agro-atmosphere of the country.

Though agriculture is a State subject, the States were not consulted in formulating the law. Agro scientists available in 70 agro universities spread over the country could have been associated in framing the farm laws that concern 70 per cent of India’s population. So also, before enacting the laws the Centre could have consulted the farmer bodies.

There is apprehension among the farmers, particularly among those with small holdings about their easily becoming vulnerable to various market pressures and about the possibility of the corporate houses exploiting them under pre fixed pricing term in contract farming, depriving them of higher price in post harvest situations under the present criteria of contract farming. 

The private players in mining and coal sectors are regulated. Then why not in agri-sector touching 70 per cent of population? The new farm laws facilitate marketing without any licence and anyone with a PAN card can act as a trader to purchase agro produces directly from the farmers which in reality may give rise to multiplication of middlemen between the corporate sector and the farm gate. If there are middlemen in APMC structure there would be more middlemen of invisible nature under corporatization and  it would be difficult to rein in them.

There is also the possibility of APMCs becoming virtually irrelevant and losing their existence when corporates dominate the scene.  

The Centre would have done well by strengthening available infrastructure by bringing further improvements like transportation and cold chain for safe preservation of such agro produce and corporate houses, private investors and private players could be engaged to build such cold chains and food value chains in suitable areas, since farmers cannot create such provisions due to lack of technical expertise, fear of maintenance cost and poor return.

The movement of the farmers has given another opportunity to review the need of making a comprehensive agro policy to bring more area under cultivation, by making easy availability of modern equipment, water, power, banking finance, fertilizer, seed, fuel etc as 50 per cent of land in India is still dependable on monsoon and the cost of inputs is beyond the reach of small farmers.

Agriculture has every potential to increase country’s GDP and generate employment. Hope both the government and the striking farmers will show their sagacity to resolve the ongoing problem in the greater interest of public.       

It Is Getting Late

Irrespective of any justification to the contrary from any quarters, the fact remains that the uncontrolled and too frequent price hikes of fuel and cooking gas happening in quick succession have become a matter of concern for the common man. The price of fuel has a direct and indirect impact on the price of every other commodity. As far as the central and the state governments are concerned, as the fuel prices go up, their revenue also goes up correspondingly. About 62% of petrol price and 59% of diesel price goes to the central and State governments as various taxes. Central government gets about 62% and 67% of the total taxes levied on petrol and diesel respectively. The prices of petrol and diesel are going up almost daily, yet there are no moves either from the central government which gets the lion’s  share of the taxes on fuel or from the State government to bring down at least the tax component. In no other country, the tax component of fuel prices is so high as in India. The central government is also yet to consider the industry’s long pending demand to bring petrol and diesel within the ambit of GST, presumably because the revenue from fuel will be hit significantly.

Irrespective of the inflation figures being periodically released by the Central Statistical Organisation under the Union Ministry of Statistics and Programme Implementation, which are yet to be found as something which reflect reality, the price of every single commodity and every single service is going up, partly due to fuel price hike and partly due to some other factors. It is high time the central government intervened in the matter to regulate the fuel prices without testing the patience of the common man.

 

നിയമവും നിയമലംഘനവും

കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ സാമ്പത്തിക നയങ്ങൾക്കെതിരെ 2019  ജനുവരി 8, 9 തീയതികളിൽ  രാജ്യവ്യാപകമായി നടന്ന പൊതു പണിമുടക്കിനോടനുബന്ധിച്ച്  ജോലിയ്ക്ക് ഹാജരാകാതിരുന്ന കേരളത്തിലെ സർക്കാർ ജീവനക്കാർക്കും അധ്യാപകർക്കും ശമ്പളത്തോടുകൂടിയ അവധി അനുവദിച്ചുകൊണ്ട്  2019 ജനുവരി 31 ന് കേരള സർക്കാർ പുറപ്പെടുവിച്ച ഉത്തരവ് റദ്ദാക്കിയ കേരള ഹൈക്കോടതി ഡിവിഷൻ ബഞ്ചിന്റെ വിധി അത്യന്തം ശ്ലാഘനീയമാണ്.

സമരത്തിൽ പങ്കെടുത്ത ജീവനക്കാരെ അവധി എടുക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നത് നിയമവിരുദ്ധമാണെന്നും അധികാര ദുർവിനിയോഗമാണെന്നും ചൂണ്ടിക്കാട്ടി നൽകിയ ഒരു  പൊതുതാൽപര്യ ഹർജി അനുവദിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഈ സുപ്രധാന വിധി. നിയമവിരുദ്ധമായ ഒരു പ്രവൃത്തി ക്രമീകരിക്കുന്ന ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിക്കാൻ സർക്കാരിന് അധികാരമില്ലെന്നും സർക്കാരിന്റെ ഈ നടപടി നിയമത്തിൽ നിലനിൽക്കുകയില്ല എന്നും കോടതി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

ഇന്നത്തെ ചുറ്റുപാടിൽ ഇതുപോലെയുള്ള പൊതുതാൽപര്യ ഹർജികൾ നിയമത്തിൻെറ പരിരക്ഷയ്ക്ക് നൽകുന്ന സംഭാവന വളരെ വലുതാണ്. സ്വാഭാവിക നീതി നിഷേധിക്കപ്പെടുമ്പോഴും നിയമലംഘനം നിയമവിധേയമാക്കാൻ   നിയമം പരിരക്ഷിക്കേണ്ടവർ ശ്രമിയ്ക്കുമ്പോഴും ചൂഷണവും മുതലെടുപ്പും ഒക്കെ നടക്കുമ്പോഴും മൂല്യങ്ങളിലൂന്നിയുള്ള ഇത്തരം പൊതുതാത്പര്യ ഹർജികൾ ഉണ്ടാകട്ടെ.

Day Light Robbery

It is worthy to have a look at the components of the petrol and disel prices (price per litre at Kochi as on 29-1-2021).

                                          Petrol        Diesel

                                            (Rs.)          (Rs.)

Basic Price                       29.79        30.95

Central Excise Duty        32.98        31.83

Other Expenses                 0.20          0.20

State Sales Tax               18.94        14.34

Addl. Sales Tax                  1.00          1.00

Cess                                     0.20          0.15

Dealer Commission          3.35          2.20

Total                                    86.46       80.67

In the case of petrol, out of the total price of Rs.86.46, only Rs.29.79 is the basic price. 38.1% of the total price goes to central government as CED while 21.9% goes to the State as ST.

In the case of diesel, out of the total price of Rs.80.67, only Rs.30.95 is the basic price. 39.5% of the total price goes to central government as CED while 17.8% goes to the State as ST.

As long as the central government and the State government are reluctant to reduce the tax component, the prices would reach astronomical  levels very shortly. And the central government is not willing to consider the Indian industry's long pending demand for bringing petrol and diesel prices within the ambit of GST.

What is happening on the fuel price front is nothing short of day light robbery.

Majority

We have seen in India that whenever a party or an alliance comes to power with a brutal majority in Parliament or Assembly, the government so formed shows autocratic tendencies and rulers become impudent, inconsiderate and megalomaniac as power goes to their head, with no strong  opposition to challenge their activities and over confidence overtaking them. This is one of the serious drawbacks of any government with a brutal majority.

Lessons the Pandemic Has Taught Us

Every calamity brings in its wake some great experiences and worthwhile lessons for the mankind. A lot has changed during the past one year, thanks to the lessons we learned from the Covid-19 pandemic.

Coronavirus showed us how terrible it really is to waste our lives, embroiled in endless battles for wealth and status and power; how terrible it really is not to recognize the value in the people around us – not just our family and friends, not just colleagues and fellow citizens, but also complete strangers; how terrible it is not to give our lives meaning – every hour of every day – by honoring the sacredness of life and according all living things the respect, sensitivity and care that they deserve.

The virus has taught us how quickly we are capable of adapting to changes. Within months of the pandemic, many people adjusted to living their lives differently -- how they worked, how they educated, how they interacted with others, how they spent their time, and how they lived their lives.

We experimented and learned that online meeting formats can work. We now routinely videoconference with anywhere from a few people to more than 600, and the meetings are effective and efficient.

We learned that remote teaching is not so bad, that we can deliver a lecture or give a demo using a remote platform remarkably well.

The pandemic has taught us that we can bring scientists together from all sectors in new and creative collaborative arrangements and get things done a lot faster than people might have thought possible before this came about. It gave us a great opportunity to be able to bring the full power of science to bear on a crisis that we have not really seen anything like for 100 years.

We have learned that in response to a pandemic, we need a science- and public health-based response that needs to be communicated very clearly at the national level.

We have learned a very tragic lesson - about the relationship between individual rights and freedoms versus the ability of an individual to harm or kill another person because of reckless action and misbehavior.

We saw how unprepared we are for a global pandemic at local, national and global levels. And how vitally important clear, timely, and transparent communication is when fighting a pandemic.

We learned how cleanliness and hygiene are vital in our life. Public health and sanitation started to get increased attention everywhere. Those who once took their health and their access to medications for granted now realise how lucky they have been thus far. We have started to think : “OK, it’s time to make health a priority.

All said, the tragic fact remains. The world lost about 22 lakhs lives and India about 1.5 lakhs so far as an aftermath of the pandemic.

Still, shall we not say a BIG THANKS to the pandemic for all the lessons it has taught us?

ഇനിയെങ്കിലും

കേരളത്തിൽ ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കകം വീണ്ടും നിയമസഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്  വരികയാണല്ലോ. കഴിഞ്ഞ കാല അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള  പാഠങ്ങൾ ഉൾക്കൊണ്ട് മാത്രം  ഡസൻ കണക്കിന് സ്ഥാനാർത്ഥികളിൽ നിന്നും തങ്ങളുടെ പ്രതിനിധിയെ തെരഞ്ഞെടുക്കുക എന്ന ഉത്തരവാദിത്വം സമ്മതിദായകർ നിർവഹിച്ചില്ലെങ്കിൽ  അതിന്റെ പരിണിതഫലം വീണ്ടും കേരളം അനുഭവിക്കേണ്ടിവരും എന്നതിൽ സംശയത്തിന് അവകാശമില്ല. 

സ്ഥാനാർഥിയുടെ മുൻകാല ചരിത്രവും പൊതുരംഗത്തെ സംസാരവും പെരുമാറ്റവും എല്ലാം നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടാണ് തങ്ങൾ വോട്ട് ചെയ്യാൻ പോകുന്നതെന്നുള്ള കാര്യം സമ്മതിദായകർ മറന്നു പോകുകയാണ് പതിവ്.  തങ്ങളുടെ പ്രതിനിധിയായി നിയമനിർമ്മാണസഭയിൽ ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട വ്യക്തി, രാഷ്ട്രീയത്തിനുപരിയായി ഉയർന്ന നിലവാരത്തിലുള്ള സന്മാർഗ്ഗികതയുള്ളയാളും കുലീനമായ സംസാരവും അന്തസ്സുറ്റ പെരുമാറ്റവും മൂല്യങ്ങൾ പൊതുജീവിതത്തിൽ നിലനിർത്തുന്ന ആളും ആണെന്ന്  ഉറപ്പ് വരുത്താൻ വോട്ട് ചെയ്യുന്നവർ  ആത്മാർത്ഥമായി വിചാരിച്ചാൽ കുറേയൊക്കെ സാധിക്കും. പക്ഷേ നിർഭാഗ്യവശാൽ മുൻതെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിലൊന്നും അങ്ങനെയൊരു പ്രവണത കണ്ടിട്ടില്ല.

സമ്മതിദായകർക്ക്  ഇനിയെങ്കിലും, അതായത് ഉടനെ വരുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പ് മുതലെങ്കിലും  ഒന്ന് മാറി ചിന്തിക്കരുതോ? അങ്ങനെ മാറി ചിന്തിച്ചാൽ കേരളം തീർച്ചയായും രക്ഷപെടും.

Farmers' Agitation

The main criticism as well as the concern of the striking farmers with regard to the new farm legislations is the perceived dominance and exploitation by the corporates under the new Acts. Viewing from the angle of the farmers, irrespective of whether they are rich or not, this apprehension cannot be considered as one which is totally baseless, particularly as no sufficient efforts seem to have been taken to dispel the fears of the farmers community surrounding the new legislations.

As a measure to resolve the stalemate caused by the farmers' agitation, the government could have considered the constitution of a New Farm Laws Implementation Monitoring Committee comprising representatives of the farmers, the corporates, the ruling alliance, the opposition and an independent member nominated by the Supreme Court, aimed at safeguarding the interests of the farmers. This committee would not adopt a partisan view nor would stick to any pre-conceived stance.

മന്നം എന്ന ദീപ്ത സ്മരണ (2-1-2021)

സമുദായാചാര്യൻ ഭാരത കേസരി മന്നത്തു പത്മനാഭന്റെ 144-ാം ജയന്തി നായർ സർവീസ് സൊസൈറ്റിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ഇന്ന് സംസ്ഥാനവ്യാപകമായി ആചരിക്കുകയാണല്ലോ. കോവിഡ് മൂലം ആഘോഷ പരിപാടികൾ ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഈയവസരത്തിൽ മന്നം എന്ന മഹാനുഭാവന്റെ വിശിഷ്ട സാന്നിധ്യം നേരിട്ടനുഭവിച്ച നാല് അവസരങ്ങൾ ഇപ്പോഴും എന്റെ ഓർമ്മയിൽ പച്ച പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നു. 

ആദ്യമായി അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടത് ഏതാണ്ട് പത്ത് വയസ്സിലാണെന്ന് തോന്നുന്നു. അദ്ദേഹം എൻ.എസ്.എസ്. ന്റെ ആദ്യകാല ഓർഗനൈസിങ്   സെക്രട്ടറിയും ഡയറക്ടർ ബോർഡ് മെമ്പറുമായിരുന്ന 

യശഃ ശ്രീ. പുലിയൂർ ടി.പി.വേലായുധൻ പിള്ളയെ  (എന്റെ മാതൃപിതാവ് (അപ്പൂപ്പൻ)) കാണാൻ ചെങ്ങന്നൂർ ശ്രീവിലാസ് തറവാട്ടിൽ വന്നപ്പോഴായിരുന്നു അത്. അപ്പോൾ അദ്ദേഹം ഇരുന്നത് അപ്പൂപ്പന്റെ ചാരുകസേരയിലാണെന്നുള്ള ത് ഇപ്പോഴും വളരെ വ്യക്തമായി ഓർക്കുന്നു. സൂര്യതേജസ്സോടെ തിളങ്ങിയ ആ മുഖവും സൗമ്യതയും ഗാഭീര്യവും ഒത്തിണങ്ങിയ ആ മന്ദസ്മിതവും ഒരു കെടാവിളക്കുപോലെ ഇപ്പോഴും മനസ്സിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു.

പിന്നീട് രണ്ടു പ്രാവശ്യം നായർ സർവീസ് സൊസൈറ്റിയുടെ ചങ്ങനാശ്ശേരിയിലുള്ള ആസ്ഥാന മന്ദിരത്തിൽ നടന്ന ഡയറക്ടർ ബോർഡ് മീറ്റിംഗിന് അപ്പൂപ്പനോടൊപ്പം പോയപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തെ കൂടുതൽ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. മീറ്റിങ് സമയത്ത് അദ്ദേഹം മുറുക്കാൻ ചെല്ലത്തിൽ നിന്നും മുറുക്കാൻ എടുക്കുന്നത് നല്ലതുപോലെ ഓർമ്മയുണ്ട്. ഒരു പ്രാവശ്യം അദ്ദേഹം പുറത്തെവിടെയോ നിന്ന് ഊണ് സമയത്ത് പായസം വാങ്ങിച്ചു തന്നതോർക്കുന്നു. 'സദ്യയായിട്ട് പായസം ഇല്ലേ' എന്ന നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യം ഞാൻ അന്നു ചോദിച്ചുവെന്ന് പിന്നീട് അപ്പൂപ്പനിൽ നിന്നും മനസിലായി.

നാലാമത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്നിധിയിൽ ചെല്ലാനായത് അദ്ദേഹം അന്തരിച്ച വേളയിലാണ്. അക്കാലത്ത് തമിഴ് സിനിമയിലെ മുടിചൂടാമന്നനായ താരവും പിൽക്കാലത്തു തമിഴ് നാട് മുഖ്യമന്ത്രിയുമായ പുരട്ച്ചി തലൈവർ എം.ജി. രാമചന്ദ്രനെ ആ അവസരത്തിൽ വളരെ അടുത്ത് നേരിട്ട് കാണാനായി. കൈകെട്ടി ആലോചനാനിമഗ്ദനായി ഭിത്തിയിൽ ചാരിനിൽക്കുന്ന എം.ജി.ആർ. നെ ഞാൻ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു.

ഇങ്ങനെ നാലവസരങ്ങളിൽ എനിക്ക് മന്നം എന്ന മഹാത്മാവിന്റെ സന്നിധിയിൽ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും ധന്യമായ നിമിഷങ്ങൾ ആയിരുന്നു അവ. ഇതിനെല്ലാം കാരണ ഭൂതനായ സ്നേഹനിധിയായ അപ്പൂപ്പനെ ഈ അവസരത്തിൽ ഭക്ത്യാദരപൂർവ്വം സ്മരിയ്ക്കുന്നു.

തേജോമയനായിരുന്ന മന്നത്തെക്കുറിച്ചോർക്കുമ്പോൾ പൂർണ്ണ ശോഭയോടെ ജ്വലിച്ചു നിൽക്കുന്ന സൂര്യ ചന്ദ്രന്മാരും എഴുതിരിയിട്ട് കത്തിച്ച് വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു വലിയ വിളക്കുമാണ് മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞുവരുന്നത്. അദ്ദേഹം അങ്ങനെയുള്ള പ്രതിബിംബങ്ങളാണ് മനസ്സിലുണ്ടാക്കിയത്.

അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്ന ഉപതെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ

ലോകസഭയിലോ  രാജ്യസഭയിലോ നിയമ സഭയിലോ അംഗമായിരിക്കുന്നവർ വ്യക്തിപരമായ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് അവരുടെ  കാലാവധി പൂർത്തിയാകുന്നതിന് മുൻപ് രാജിവയ്ക്കുന്നതു മൂലം പൊതുഖജനാവിൽ നിന്നും വൻ തുക ചെലവ് വരുന്ന  ഒരു ഉപതെരഞ്ഞെടുപ്പ് അത്യാവശ്യമായി വരുന്നു. ഒന്നുകിൽ അങ്ങനെ രാജി വെയ്ക്കുന്നത് നിയമം മൂലം നിരോധിയ്ക്കണം, അല്ലെങ്കിൽ അത്തരം അംഗങ്ങൾ കാരണം ഉണ്ടാകുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ മുഴുവൻ ചെലവും അവരിൽ നിന്ന് തന്നെ ഈടാക്കുന്ന നിയമം വരണം. ഇതിനും പുറമെ പത്തു വർഷത്തേക്കെങ്കിലും അവരെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ മത്സരിക്കുന്നതിന്  അയോഗ്യരാക്കണം.

ചില അംഗങ്ങളുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ കാരണമുണ്ടാകുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ ചെലവ് എന്തിനാണ് പാവം പൗരന്മാരുടെ തലയിൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നത്?

A Laudable Step

Proliferation of black money has been one of the perennial problems ever disrupting the Indian economy apart from its effect on increasing the economic inequalities among people. The black money situation had become more heinous during the last about three decades as money laundering activities became rampant in the country, wherein people who indulged in crime skillfully concealed the proceeds of crime or projected or claimed such proceeds as untainted property. The enactment of the Prevention of Money Laundering Act (PMLA) in 2002 was a major step to tackle this menance.

Among the various activities or deals or transactions included under the PMLA, the Finance Ministry has now notified  dealers in precious metals and stones and also real estate agents with over Rs 20 lakh turnover under the ambit of PMLA. Dealers in gold, silver, diamonds and other precious stones will henceforth have to maintain records of cash transactions worth Rs 10 lakh or more cumulatively with a single customer.

In India Gold was being treated as a safe haven for parking black money and unaccounted money unabatedly with absolutely no control. Though there have been a few measures to tackle the evil of black money, many of which, though, are  yet to manifest any tangible results, gold as an investment option was left untouched. Now with the inclusion of gold transactions under PMLA, the yellow metal stands to slightly lose its earlier luster as an option for investment, all of which cannot, of course, be construed as black money.

With the issue of the above notification by the Finance Ministry, the Enforcement Directorate has started keeping a close a surveillance on gold jewellery shops. This is a development which will be a cause of worry for those who have lately used or plan to use their unaccounted money for purchasing gold or any precious stones.